| intro | B |
| Manuela, Manuela | E B A E |
| Ik was met haar alleen, we keken naar elkaar | E | |
| We spraken van de liefde, het was toch zo mooi | B A E | |
| Het leek een droom die nacht, dat had ik niet verwacht | E | |
| Ze keek me aan en zei "Wanneer is dit voorbij?" | B A E | |
| Geluk was toen dichtbij, ik weet nog wat ze zei | B E | |
| "Ik vertrouw op jou, breng mij nu gauw naar huis" | B F# B B7 |
| Manuela, Manuela | E B A E | |
| Manuela, Manuela | E B A E |
| We reden door de nacht, de radio heel zacht | E | |
| Het kon niet mooier zijn, 't leek een eeuwig refrein | B A E | |
| Ik raakte zo verward en reed opeens te hard | E | |
| Ze lachte nog naar mij maar toen was het voorbij | B A E | |
| Een auto kwam eraan, het is zo snel gegaan | B E | |
| Wat heb ik door mijn schuld haar aangedaan | B F# B B7 |
| Manuela, Manuela | E B A E | |
| Manuela, Manuela | E B A E |
| Ze lag daar zwaargewond, een glimlach om haar mond | E | |
| Alsof ze zeggen wou, "Het lag niet aan jou" | B A E | |
| Het was een ongeluk, toch is mijn leven stuk | E | |
| Ik bid tot God dat hij haar teruggeeft aan mij | B A E | |
| De dokters vechten door, ze weten niet waarvoor | B E | |
| Wat heb ik door mijn schuld haar aangedaan | B F# B B7 |
| Manuela, Manuela | E B A E | |
| Manuela, Manuela | E B A E |
| Manuela, Manuela | E B A E | |
| Manuela, Manuela | E B A E |